Współpraca z rodzicami dziecka z zaburzeniami integracji sensorycznej
7 maja 2018 r.
/ 7 min. czytania
Kiedy dziecko otrzymuje diagnozę zaburzeń integracji sensorycznej, rozpoczyna podróż do nowego świata. Zaczyna się proces terapeutyczny, w którym dziecko bierze udział wraz z terapeutą, jednak w tym wszystkim waży jest również rodzic i otoczenie.
Niemożliwa jest terapia bez współpracy dom – gabinet, trwająca czterdzieści pięć czy pięćdziesiąt minut w tygodniu, czy nawet dwa razy w tygodniu, jeśli dom (rodzina) nie współpracuje, nie rozumie lub nie potrafi zrozumieć problemów i trudności dziecka. Jak w takim razie zaprosić rodziców w podróż terapeutyczną, której celem będzie efektywna terapia dziecka? Najłatwiej jest polecić stosowną literaturę. Jaką jednak mamy gwarancję, że rodzic do niej sięgnie, że przeczyta ze zrozumieniem, że będzie potrafił odnaleźć w tym wszystkim siebie i swoje dziecko? Zdecydowanie lepiej jest, jeśli to terapeuta trochę pokieruje rodzicem – owszem, podsunie propozycje książkowe, ale bardziej skupi się na rozmowie i indywidualnie dobranych zaleceniach. Ale od początku… Po pierwsze konieczna jest dogłębna diagnoza, opierająca się nie tylko na obserwacji, testach, analizie aktywności swobodnej i kierowanej, ale przede wszystkim na rozmowie z...
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Dostęp do pełnej treści materiałów wymaga subskrypcji. Dołącz do naszej społeczności już dziś!
Subskrybuj teraz
Masz już konto?
Zaloguj się!