Równowaga, czyli nasza własna zdolność do utrzymywania pozycji ciała w pionie. Dlaczego własna? Bo utrzymywanie równowagi powinno być możliwe bez działań osób trzecich. To, że zdolność naszego ciała do utrzymywania równowagi wygląda tak, a nie inaczej, uzależnione jest od wielu czynników. Kontrola równowagi ciała rozwija się dzięki informacjom sensorycznym pochodzącym z trzech układów: proprioceptywnego, wzrokowego i przede wszystkim systemu przedsionkowego. Kluczową rolę odgrywają też oczywiście aspekty genetyczne i środowisko. Zaburzenia równowagi są dosyć często niejako wpisane w wiele chorób neurologicznych. Musimy jednak pamiętać, że dzieci, u których obserwuje się zaburzenia przetwarzania sensorycznego, problemy z równowagą również występują.
Terapia neurotaktylna jest specjalnym programem opracowanym przez dr Svetlanę Masgutową. Jego głównym założeniem jest wspieranie układu nerwowego poprzez wykonywanie naturalnych ruchów stymulujących zasoby czuciowo-ruchowe organizmu. Autorka oparła swoje metody pracy na wieloletnich doświadczeniach. Wykorzystywała bowiem dotyk w terapii dzieci i dorosłych będących między innymi ofiarami wojen, trzęsień ziemi, ale przede wszystkim w pracy z poszkodowanymi w katastrofie kolejowej, która miała miejsce w 1989 roku w Rosji. Dzięki temu możliwe stało się zaobserwowanie tego, jak wiele pozytywnych efektów przynosi terapia. Warto więc zastanowić się nie tylko na tym, jakie są konkretne założenia terapii neurotaktylnej, ale również zwrócić uwagę na korzyści, jakie niesie jej stosowanie.
Już starożytni filozofowie zwracali uwagę na istnienie zmysłu węchu, jednak podchodzili do niego z dość dużą pogardą. Zazwyczaj twierdzili, że jest to zmysł znajdujący się najniżej w hierarchii, a bodźce, które do niego dochodzą interpretowane są subiektywnie. W związku z tym, nie przekazuje on wartościowej informacji sensorycznej, a człowiek nie powinien mu ufać w trakcie poznawania świata i otaczającej rzeczywistości. Dopiero w XX wieku naukowcy zaczęli przywracać znaczenie węchowi. Richard Axel i Linda Buck, w 2004 roku, otrzymali Nagrodę Nobla za udowodnienie, że tysiąc różnych genów pozwala człowiekowi w konsekwencji na rozpoznawania ponad 10 000 zapachów. Prześledzili oni również drogę sygnałów węchowych. Okazało się, że impulsy nerwowe docierają nie tylko do kory nerwowej (uznawanej za „siedlisko świadomości”), ale również do układu limbicznego będącego najbardziej archaicznym obszarem mózgu, które odpowiada za emocje i zapamiętywanie.
Temat: W zdrowym ciele zdrowy duch
Czytaj więcejTemat: Doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej poprzez różne gry i zabawy. Ćwiczenia wzmacniające budujące prawidłowe relacje z rówieśnikami.
Czytaj więcejTemat: Moje ciało dobrze wie, jak bezpiecznie bawić się, czyli rozwijanie koncentracji w trakcie zajęć fizycznych.
Czytaj więcejCelem zajęć jest kształtowanie umiejętności planowania działań i właściwych relacji emocjonalno-społecznych oraz budowanie poczucia własnej wartości
Czytaj więcejNie znalazłeś/aś interesujących Cię materiałów? Zgłoś, czego potrzebujesz.
Współczesne wychowanie znacznie różni się od sposobu wychowania 50 lat temu. Dostęp do telewizji był znacznie ograniczony, a o Internet był abstrakcją. W związku z tym, dzieci spędzały swój wolny czas z rówieśnikami na świeżym powietrzu – biegały, skakały, wspinały się. Rodzice nie nakładali zbyt wielu zakazów, więc mogły poznawać otaczający ich świat wielozmysłowo. Nikt nie zastanawiał się nad tym, że ma to zbawienny wpływ na rozwój układu nerwowego – taka była rzeczywistość i należało się do tego dostosować. Przed domami czy blokami spotykały się dzieci z całego osiedla. Najczęściej spędzały czas wspinając się na drzewa lub „wisząc” na trzepakach, organizowały podchody, zabawy w berka czy chowanego. Do domu wracały późno – zmęczone i brudne, ale szczęśliwe.
Czytaj więcejPrzebywając w placówce, małe dziecko ma możliwość doświadczania wielu sytuacji, które wprowadzą je w przyszłą edukację. Początkowo wymaga zapoznania się z otoczeniem, nauczenia się funkcjonowania bez rodziców w gronie oddanych mu opiekunów oraz w towarzystwie rówieśników, którzy w różny sposób radzą sobie ze zmianą rytmu dnia, miejsca, osób. Dzięki postawie opiekunów żłobkowych małe dziecko uczy się i czerpie radość z przebywania w bezpieczniej przestrzeni.
Czytaj więcejDzieci niejednokrotnie z uwagą obserwują napotykane zwierzęta, także niewielkie ślimaki, które można zobaczyć w ogrodach. Dzięki temu łatwo odwołać się do ich wiedzy. Poniżej proponujemy zabawę, podczas której kilkulatkowie będą przypominali sobie wygląd wstężyków ogrodowych – mięczaków o barwnych skorupkach pokrytych paskami. Podczas zabawy dzieci będą miały okazję do usprawniania mięśni dłoni oraz przyglądania się grze barw. Zajęcia domknie spacer, podczas którego będzie można poszukać prawdziwych ślimaków.
Czytaj więcejKilkulatkowie są na etapie poznawania różnorodnych nawierzchni dróg i ścieżek, które można napotkać na ścieżkach i drogach. Poniżej proponujemy zabawę, która ukierunkuje ich uwagę na to, z jakich materiałów są one wykonane. Przy okazji dzieci będą miały okazję do usprawniania mięśni dłoni.
Czytaj więcejNie znalazłeś/aś interesujących Cię materiałów? Zgłoś, czego potrzebujesz.
Wyleciałem ze swojego gniazda wczesnym rankiem. Już o świcie obudziło mnie ssanie w żołądku. Głód nie pozwalał mi wysiedzieć w ciepłym zaciszu gniazda. Musiałem szybko znaleźć coś do jedzenia.
Czytaj więcejTego dnia pani Kasia wpadła na pewien pomysł. Rozdała dzieciom kartki z bloku rysunkowego, wręczyła po zestawie kredek i zaproponowała, aby każdy narysował swoje wymarzone święta.
Czytaj więcejNowy właściciel zakupił mnie razem z ziemią w doniczce, zapakował do dużego auta i z piskiem opon ruszył przed siebie. Z tyłu, tam gdzie byłem usadowiony, rzucało mną i innymi sprzętami ogrodowymi we wszystkie strony.
Czytaj więcejLedwo się spostrzegł, a z młodzieńca stał się staruszkiem. Posiwiał, przygarbił się i przykurczył. Chodził teraz o lasce. Do końca zostało mu kilka godzin, minut, sekundy…
Czytaj więcejNie znalazłeś/aś interesujących Cię materiałów? Zgłoś, czego potrzebujesz.
Kontrola nad pęcherzem moczowym to jedno z zadań rozwojowych, które napotyka na swojej drodze dziecko. W warunkach prawidłowych kontrola oddawania moczu w dzień osiągana jest w wieku 2-4 lat, a oddawania moczu w nocy do ukończenia 5 roku życia.
Czytaj więcejZabawa z wykorzystaniem sznurka, dzięki któremu można tworzyć różnego rodzaju instalacje.
Czytaj więcejZabawa z wykorzystaniem rolki po ręcznikach, mająca na celu ćwiczenie przekraczania linii środkowej ciała.
Czytaj więcejĆwiczenia z wykorzystaniem własnoręcznie ozdobionych rolek.
Czytaj więcejNie znalazłeś/aś interesujących Cię materiałów? Zgłoś, czego potrzebujesz.
Zabawy i ćwiczenia z ciężką piłką wspierające proces uczenia się
Czytaj więcejZastosowanie dysku sensorycznego podczas terapii integracji sensorycznej
Czytaj więcejNie znalazłeś/aś interesujących Cię materiałów? Zgłoś, czego potrzebujesz.
Maja jest objęta zajęciami wczesnego wspomagania rozwoju, w ramach których uczestniczy w zajęciach integracji sensorycznej oraz zajęciach surdologopedycznych w wymiarze jednej godziny tygodniowo.
Czytaj więcej
Już starożytni filozofowie zwracali uwagę na istnienie zmysłu węchu, jednak podchodzili do niego z dość dużą pogardą. Zazwyczaj twierdzili, że jest to zmysł znajdujący się najniżej w hierarchii, a bodźce, które do niego dochodzą interpretowane są subiektywnie. W związku z tym, nie przekazuje on wartościowej informacji sensorycznej, a człowiek nie powinien mu ufać w trakcie poznawania świata i otaczającej rzeczywistości. Dopiero w XX wieku naukowcy zaczęli przywracać znaczenie węchowi. Richard Axel i Linda Buck, w 2004 roku, otrzymali Nagrodę Nobla za udowodnienie, że tysiąc różnych genów pozwala człowiekowi w konsekwencji na rozpoznawania ponad 10 000 zapachów. Prześledzili oni również drogę sygnałów węchowych. Okazało się, że impulsy nerwowe docierają nie tylko do kory nerwowej (uznawanej za „siedlisko świadomości”), ale również do układu limbicznego będącego najbardziej archaicznym obszarem mózgu, które odpowiada za emocje i zapamiętywanie.
Czytaj więcej
Żłobek, przedszkole, szkoła – to miejsca, gdzie możemy spotkać całe mnóstwo dzieci. Tam gdzie są dzieci, tam pojawia się gwar i hałas, bowiem dzieci mają silną potrzebę ruchu, co nierozerwalnie związane jest z generowaniem mniej lub bardziej uciążliwych dźwięków. Nie wynika to z braku wychowania, ale z naturalnych potrzeb towarzyszących młodemu człowiekowi. Jednak nauczyciele i opiekunowie po całym dniu pracy z radością wychodzą do domu, by odpocząć w ciszy. Choć są dorosłymi ludźmi, często czują się przebodźcowani i zmęczeni, szukają więc możliwości, żeby zrelaksować się i wyciszyć. Dorośli znają sposoby na to, aby poczuć się komfortowo. Co jednak dzieje się z dziećmi, które przebywają w takich grupach? Czy one równie mocno odczuwają zmęczenie i dyskomfort? A może w ogóle nie zauważają dźwięków, które dochodzą do nich z otoczenia? Warto zastanowić się nad tym zagadnieniem, skoro wiadomo, że hałas nie jest czymś komfortowym i może powodować stres i napięcie nie tylko u dorosłych, ale również u dzieci.
Czytaj więcej
Równowaga, czyli nasza własna zdolność do utrzymywania pozycji ciała w pionie. Dlaczego własna? Bo utrzymywanie równowagi powinno być możliwe bez działań osób trzecich. To, że zdolność naszego ciała do utrzymywania równowagi wygląda tak, a nie inaczej, uzależnione jest od wielu czynników. Kontrola równowagi ciała rozwija się dzięki informacjom sensorycznym pochodzącym z trzech układów: proprioceptywnego, wzrokowego i przede wszystkim systemu przedsionkowego. Kluczową rolę odgrywają też oczywiście aspekty genetyczne i środowisko. Zaburzenia równowagi są dosyć często niejako wpisane w wiele chorób neurologicznych. Musimy jednak pamiętać, że dzieci, u których obserwuje się zaburzenia przetwarzania sensorycznego, problemy z równowagą również występują.
Czytaj więcej
Ankieta dla nauczycieli do wykorzystania podczas ewaluacji wewnętrznej w przedszkolu
Czytaj więcejKiedy dziecko otrzymuje diagnozę zaburzeń integracji sensorycznej, rozpoczyna podróż do nowego świata. Zaczyna się proces terapeutyczny, w którym dziecko bierze udział wraz z terapeutą, jednak w tym wszystkim waży jest również rodzic i otoczenie.
Czytaj więcejMateriał informacyjny dla rodziców, który pomaga wykryć zaburzenia w obszarze integracji sensorycznej
Czytaj więcej
