Terapia wybiórczości pokarmowej z wykorzystaniem założeń metody integracji sensorycznej – studium przypadku

Sensoryczna awersja do pokarmu według klasyfikacji diagnostycznej DC:0-3R ma cztery elementy składowe. Charakterystyczną cechą awersji do pokarmu o podłożu sensorycznym jest to, iż odmowa jedzenia pojawia się przy wprowadzaniu nowych pokarmów, ale dziecko bez trudności je posiłki, które lubi. Dziecko konsekwentnie odmawia jedzenia konkretnych pokarmów o określonym smaku, konsystencji i/lub zapachu. Odmowa jedzenia powoduje ponadto specyficzne niedobory pokarmowe lub opóźnienie w rozwoju ruchowym aparatu mowy. Funkcjonowanie dziecka w przedszkolu Adam w wieku 6 lat został zgłoszony na badanie poziomu rozwoju procesów przetwarzania sensorycznego z uwagi na trudności w funkcjonowaniu sensorycznym dotyczące spożywania pokarmów. Badanie przeprowadzono w dniu 10.04.2018 r. Chłopiec jest podopiecznym przedszkola. Uczęszcza do grupy dzieci sześcioletnich, a od września planowane jest rozpoczęcie edukacji szkolnej. Wymogiem formalnym jest dokonanie przez nauczycieli przedszkola diagnozy i przedstawienie „Informacji o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej”. Dokument ten wskazuje, że chłopiec przestrzega zasad i norm ustalonych w grupie, dba o ład i porządek wokół siebie, stara się nawiązywać relacje z rówieśnikami. W trakcie zabaw dowolnych najczęściej dołącza do innych dzieci i przyjmuje ustalone przez nie zasady zabawy. Zaczyna inicjować zabawy i proponować ich przebieg. Postrzegany jest jako ciche i spokojne dziecko. Rzadko wyraża opinię na dany temat. Na skutek dłuższej nieobecności w przedszkolu pojawiają się trudności z ponowną adaptacją. Dziecko ma trudności z rozstaniem się z rodzicami, płacze. Zdaniem nauczyciela Adam jest dzieckiem zamkniętym w sobie, tłumi w sobie emocje, nie mówi o nich, nie okazuje ich, unika dzielenia się swoimi przeżyciami w sytuacjach kryzysowych, co utrudnia udzielanie mu pomocy. Miną lub gestem okazuje niezadowolenie po zwróceniu mu uwagi przez dorosłego lub na skutek niepowodzenia. Zdarza mu się ignorować osoby poprzez odwrócenie się, odchodzenie w trakcie rozmowy. Chłopiec liczy na materiale konkretnym, z pomocą nauczyciela wyznacza wynik dodawania i odejmowania, zna liczebniki porządkowe, zazwyczaj rozpoznaje figury geometryczne, zna i rozróżnia kierunki w przestrzeni, tworzy zbiory przedmiotów z uwagi na wybraną cechę, porównuje i przelicza elementy zbiorów. Ma trudności z różnicowaniem prawo – lewo oraz dokonywaniem analizy i syntezy głoskowej. Zniekształca znaki literopodobne, wykonuje mało dokładne rysunki....