Studium przypadku Ignasia – zaburzenia posturalne oraz zaburzenia układu przedsionkowego

Chłopiec ma problem z regulacją emocji oraz koncentracją. Rodzice informują o wzmożonej potrzebie ciągłego ruchu i jednoczesnej niezgrabności ruchowej. Z przeprowadzonego wywiadu wynika, że Ignaś ma m.in. zaburzenia posturalne i zaburzenia układu przedsionkowego. Podejrzewa się również przetrwałe odruchy twarzowe oraz odruch ATOS i STOS. Ignacy urodził się w rodzinie pełnej, mając jednego starszego o 3 lata brata. Chłopiec pojawił się na świecie w 2016 roku. Został oceniony pod kątem rozwoju procesów przetwarzania sensorycznego w związku z podejrzeniami zaburzeń integracji sensorycznej. Jego głównym problemem, zgłaszanym przez rodziców, są napady złości. Poza tym zauważa się obniżoną koncentrację i niezgrabność ruchową. Dodatkowo Ignacy ma nadmierny apetyt i często opowiada o jedzeniu. Z kwestionariusza wypełnionego przez rodziców wynika również, że dziecko wydaje się być w ciągłym ruchu oraz szuka możliwie jak najwięcej okazji do wirowania i kręcenia się. Jednocześnie, wydaje się, że często upada. Chłopiec prezentuje również trudności związane z niechlujnym jedzeniem, ciągłym brudzeniem się oraz problem z tym, aby wykonywać prawidłowo prace plastyczne. Ma trudności z odpowiednim trzymaniem narzędzia pisarskiego i zgodnie z relacją rodziców jest dzieckiem, które potrafi wiercić się i kręcić przy stoliku oraz zamieniać ręce w trakcie rysowania. DANE Z WYWIADU Dz. I, ciąża I, matka nie zmieniła trybu życia; poród naturalny w 41 Hbd, Apg 10, waga: 3890 g, dł. 56 cm, poród był przedłużający się, jednak nie podano oksytocyny, występowała przedłużająca się żółtaczka, ale bez naświetlania; matka słyszała pierwszy krzyk dziecka. Rozwój ruchowy: dziecko zaczęło siadać między 8 a 9 miesiącem, pełzało, raczkowało około 10 miesiąca, zaczął chodzić ok. 13 miesiąca, był rehabilitowany. Rozwój mowy: do ukończenia 12 miesiąca mówił pojedyncze słowa, pierwsze zdania pojawiły się około 20 miesiąca;...