Integracja sensoryczna jako metoda wspomagająca w pracy z dzieckiem z zespołem Downa
Rozwój każdego człowieka uzależniony jest od wielu różnorodnych czynników.
Czytaj więcejRozwój każdego człowieka uzależniony jest od wielu różnorodnych czynników.
Czytaj więcejAutyzm jest całościowym zaburzeniem rozwoju o złożonej, wieloczynnikowej etiologii i zróżnicowanym obrazie funkcjonowania. Na przestrzeni ostatnich lat obserwowany jest wzrost liczby osób, które otrzymują rozpoznanie autyzmu czy zespołu Aspergera.
Czytaj więcejW ostatnich latach można zauważyć znaczny wzrost dzieci przejawiających różnego rodzaju trudności i problemu w nauce. Jest to spowodowane wieloma czynnikami, wśród których należy przede wszystkim uwzględnić zanieczyszczenie środowiska czy stały dostęp do środków masowego przekazu. Najczęściej u tych uczniów diagnozuje się szereg różnego rodzaju trudności, które wpływają negatywnie na ich funkcjonowanie, a nawet niekiedy je wręcz uniemożliwiają. Mowa tutaj o zaburzeniach sensorycznych, komunikacyjnych, społecznych, ruchowych, emocjonalnych czy poznawczych.
Czytaj więcejRola pisma. Biegłość pisania odręcznego jest kluczem do osiągnięcia sukcesu w szkole. Jest ona oceniana zarówno w odniesieniu do czytelności pisma, jak i szybkości pisania. W badaniach uzyskano informację, że trudności z pisaniem odręcznym ma od 5% do ponad 25% dzieci w wieku szkolnym. Rzutuje to na osiągane przez nie rezultaty w nauce i wpływa na dalsze losy edukacyjne, jak również emocje i samoocenę. Niezbędna wydaje się konieczność wspierania dzieci w osiąganiu biegłości w piśmie mimo powszechnego wykorzystywania w obecnych czasach urządzeń elektronicznych i edytorów tekstu.
Czytaj więcejProwadzenie terapii integracji sensorycznej jest bardzo dużym wyzwaniem i wymaga od terapeutów nie tylko zaangażowania, ale również ciągłego poszerzania swojej wiedzy i umiejętności. Dlatego też niezmiernie istotne staje się sięganie do tych metod i technik, które zostały już opracowane i adaptowanie ich do sytuacji terapeutycznej. Wiele z nich bowiem w swoich pierwotnych założeniach nawiązuje do rozwoju zmysłów człowieka i proponuje aktywności mające na celu ich doskonalenie. Do tej grupy należy zaliczyć koncepcję nazwaną kinezjologią edukacyjną. Nurt ten został opracowany przez Paula Dennisona. Jego głównym celem stało się odtworzenie naturalnego potencjału człowieka poprzez wykorzystanie w codziennej praktyce szeregu ćwiczeń i aktywności fizycznych.
Czytaj więcejRównowaga, czyli nasza własna zdolność do utrzymywania pozycji ciała w pionie. Dlaczego własna? Bo utrzymywanie równowagi powinno być możliwe bez działań osób trzecich. To, że zdolność naszego ciała do utrzymywania równowagi wygląda tak, a nie inaczej, uzależnione jest od wielu czynników. Kontrola równowagi ciała rozwija się dzięki informacjom sensorycznym pochodzącym z trzech układów: proprioceptywnego, wzrokowego i przede wszystkim systemu przedsionkowego. Kluczową rolę odgrywają też oczywiście aspekty genetyczne i środowisko. Zaburzenia równowagi są dosyć często niejako wpisane w wiele chorób neurologicznych. Musimy jednak pamiętać, że dzieci, u których obserwuje się zaburzenia przetwarzania sensorycznego, problemy z równowagą również występują.
Czytaj więcejTerapia neurotaktylna jest specjalnym programem opracowanym przez dr Svetlanę Masgutową. Jego głównym założeniem jest wspieranie układu nerwowego poprzez wykonywanie naturalnych ruchów stymulujących zasoby czuciowo-ruchowe organizmu. Autorka oparła swoje metody pracy na wieloletnich doświadczeniach. Wykorzystywała bowiem dotyk w terapii dzieci i dorosłych będących między innymi ofiarami wojen, trzęsień ziemi, ale przede wszystkim w pracy z poszkodowanymi w katastrofie kolejowej, która miała miejsce w 1989 roku w Rosji. Dzięki temu możliwe stało się zaobserwowanie tego, jak wiele pozytywnych efektów przynosi terapia. Warto więc zastanowić się nie tylko na tym, jakie są konkretne założenia terapii neurotaktylnej, ale również zwrócić uwagę na korzyści, jakie niesie jej stosowanie.
Czytaj więcejUkład dotykowy jest jednym ze zmysłów bliższych. Jego rozwój ma swój początek w okresie prenatalnym.
Czytaj więcejWzbudzanie w dziecku z wadą słuchu zainteresowania umiejętnościami komunikacyjnymi i wywoływanie reakcji na dźwięki oraz ich źródło należy rozpocząć natychmiast po otrzymaniu diagnozy. Obecnie możliwe jest objęcie dziecka programami wspierającymi rozwój w ramach projektu "Za Życiem", wczesnego wspomagania rozwoju dziecka czy wczesnej interwencji, dzięki czemu wkrótce po wykryciu nieprawidłowości w obrębie zmysłu słuchu terapeuci mogą skutecznie przeciwdziałać niekorzystnym wpływom wynikającym z uszkodzenia słuchu oraz wspierać rodziców w nabywaniu kompetencji umożliwiających rozwój mowy dziecka.
Czytaj więcejNarodziny dziecka niesłyszącego lub słabosłyszącego wpływają na jakość życia każdego członka rodziny, bez względu na jego możliwości słyszenia. W Polsce dzieci po urodzeniu objęte są programem powszechnych badań słuchu u noworodków. Dzięki znacznemu postępowi w medycynie, audiologii oraz technice audiologicznej możliwe jest bardzo wczesne (już w drugiej dobie życia dziecka) wykrycie wady słuchu i podjęcie dalszych badań w celu jej zdiagnozowania.
Czytaj więcejZaburzenia integracji sensorycznej są ściśle związane z funkcjonowaniem zmysłów i tym, w jaki sposób są one w stanie odbierać bodźce dochodzące ze środowiska zewnętrznego. Jeśli bowiem bodźce te są odbierane zbyt mocno i powodują u dziecka lub osoby dorosłej nerwowość, lęk lub rozdrażnienie, to mamy do czynienia z nadwrażliwością. Natomiast w sytuacji kiedy dana osoba nie jest w stanie dostrzec bodźca w swoim otoczeniu, potrzebuje jego dużego natężenia lub nie zwraca uwagi na to, co się w danej chwili dzieje, wówczas mówimy o podwrażliwości sensorycznej. Polega ona na tym, że kanały sensoryczne są niedostatecznie mocno otwarte, w związku z tym do mózgu dostaje się znacznie ograniczona ilość bodźców. Dochodzi wówczas do procesu zwanego deprywacją sensoryczną (rys. 1), która jest swoistym niedoborem wrażeń sensorycznych.
Czytaj więcejDziecko w procesie rozwoju uzyskuje coraz lepszą umiejętność reagowania na komunikaty sensoryczne. Napływają one ze zmysłu dotyku, wzroku, słuchu, smaku i węchu. Zmysły te umożliwiają odbiór szczegółowych informacji z otoczenia. O sytuacji, w jakiej znajduje się nasze ciało, informują nas wewnętrzne układy zmysłowe, takie jak: proprioceptywny, przedsionkowy i interoceptywny. Konieczne jest współdziałanie wszystkich układów sensorycznych, aby wytworzyła się nie tylko adekwatna reakcja na bodźce z ciała i otoczenia, ale też w dalszej kolejności precyzyjny i rzetelny obraz tego, kim jesteśmy, jakie jest nasze miejsce w świecie.
Czytaj więcej