Terapia wybiórczości pokarmowej z wykorzystaniem założeń metody integracji sensorycznej – studium przypadku
Sensoryczna awersja do pokarmu według klasyfikacji diagnostycznej DC:0-3R ma cztery elementy składowe. Charakterystyczną cechą awersji do pokarmu o podłożu sensorycznym jest to, iż odmowa jedzenia pojawia się przy wprowadzaniu nowych pokarmów, ale dziecko bez trudności je posiłki, które lubi. Dziecko konsekwentnie odmawia jedzenia konkretnych pokarmów o określonym smaku, konsystencji i/lub zapachu. Odmowa jedzenia powoduje ponadto specyficzne niedobory pokarmowe lub opóźnienie w rozwoju ruchowym aparatu mowy.
