Rola odruchów pierwotnych w uczeniu się i terapii
W metodzie Integracji Sensorycznej oddziaływania specjalistyczne w integrowaniu odruchów pierwotnych i posturalnych opierają się na stymulacji, treningu i kontroli udziału poszczególnych układów zmysłowych w celu uzyskania odpowiedniej reakcji adaptacyjnej na bodźce. Zapewnia to sprawniejszą organizację funkcji mózgowych. Realizacja powyższych założeń opiera się na dostarczaniu informacji ze strony układu dotykowego, proprioceptywnego i przedsionkowego.
Dynamiczny rozwój dziecka
Rozwój człowieka przebiega niezwykle intensywnie w pierwszym roku życia. W mózgu zachodzą wówczas radykalne zmiany. Dzięki doświadczaniu bodźców dziecko ma możliwość uczenia się, w jaki sposób je organizować, odczytywać ich znaczenie, na których skupiać uwagę, a które ignorować. Następstwem tego staje się zdolność zamiany niezgrabnych i niepewnych ruchów niemowlęcia w płynne i celowe w okresie dzieciństwa. W okresie noworodkowym dziecko potrafi już interpretować niektóre bodźce płynące z ciała i reagować na nie wrodzonymi odruchami.
Reakcje te są aktywowane poprzez wrażenia grawitacji, ruchu i dotyku. Twórczyni metody Integracji Sensorycznej – dr Jean Ayres – sądziła, iż integracja odruchów, (...)
