Pytanie do eksperta
Odpowiedź: Wiele zależy od wieku dziecka i jego rozumienia sytuacji. Pomoże to wyodrębnić typ masturbacji i dzięki temu dobrać sposoby pomocy dziecku. Należy zastanowić się, czy jest to masturbacja rozwojowa, która ma na celu osiągnięcie przyjemności, eksperymentalna, która pozwala na poznanie właściwości fizycznych, ale w efekcie dziecko nieoczekiwanie przyjemne doznania, czy też instrumentalna , czyli ukierunkowana na pozaseksualne cele, na przykład zminimalizowanie stresu, napięcia emocjonalnego. Cała rodzina powinna zostać poddana wówczas terapii psychologicznej. Terapia pomaga nauczyć się odpowiednio reagować, czyli nie krzyczeć, nie ośmieszać, nie zawstydzać, nie straszyć czy grozić. Dorośli mogą odwracać uwagę dziecka, zajmować ręce, proponować pomoc w gotowaniu, sprzątaniu, zabawy FigetCube, slime, squishy, masami plastycznymi. Najważniejsze jest zapewnienie dziecku bezpieczeństwa, spokoju, rutyny, stałość dnia, angażowanie go w wiele zadań. Rozpoznanie potrzeb dziecka oraz podjęcie podanych wyżej oddziaływań daje pozytywne rezultaty. Konieczne jest jednak wykluczenie chorób urologicznych. W razie infekcji, zakażenia należy poddać dziecko leczeniu i jednocześnie wprowadzać powyższe zasady. Warto pamiętać, by dorosły zawsze odwracał uwagę dziecka, gdy zauważy pierwsze niepokojące sygnały. Wymaga to czujności, zwłaszcza w grupie żłobkowej, przedszkolnej. Terapia powinna przynieść efekt.