Dzień dobry, Mam pytanie dotyczące chłopca z autyzmem z nadwrażliwością słuchową, dotykową, podwrażliwością przedsionkowo-proprioceptywną, przeżywającego ciągłe lęki. Problem polega na tym, że chłopiec nie chce uczestniczyć w zajęciach grupowych. Reaguje ciągłym lękiem a przy tym widoczne są zachowania agresywne typu: rzucanie przedmiotami w osoby które podniosły głos, rzucanie się do szyi dziecka, które krzyknęło, reaguje również na nagłe szybkie gesty. Siedząc przy stoliku obserwuje się ciągłe zasłanianie oczu rękoma. Nie chce wchodzić do sali, zapiera się o futrynę. Na zdenerwowanie kolegi również z autyzmem reaguje głośnym przeraźliwym krzykiem, chce atakować. Słuchawki wyciszające nie pomagają. Jest to grupa dzieci z autyzmem i ADHD. Inne dzieci z nadwrażliwościami słuchowymi nie mają aż takich silnych reakcji jak on. Myślę, że terapeuta odruchów byłby tu wskazany, ponieważ potrzebna jest tu diagnoza odruchów odpowiadających za lęki. A co jeszcze można by było tutaj zastosować? Pozdrawiam serdecznie

Odpowiedź: Na samym początku, zgodnie z tym, co Pani napisała, konieczne byłoby skonsultowanie dziecka z terapeutą odruchów. Wskazane objawy mogą sugerować, że dziecko ma odruch moro, który powoduje reakcje walki. Odruch moro wiąże się często z nadwrażliwością dotykową i słuchową. Trudno wprowadzić zmiany w grupie, ze względu na jej charakter. Dalej warto próbować stosować słuchawki. Może warto także wprowadzać relaksację dla całej grupy, żeby zadbać o spokój. Myślę, że dobrze by się sprawdziło przygotowanie miejsca wyciszenia – worek sako, namiot, w którym dziecko mogłoby odpocząć od nadmiaru bodźców. W sytuacjach newralgicznych, trudnych, warto byłoby wyjść z dzieckiem na korytarz, żeby obniżyć jego poziom pobudzenia. Jednak kluczowe jest tutaj wdrożenie dziecka w terapię odruchów.